Airbus: „Zielona” agenda do zmiany

Lotnictwo stało się obiektem ciągłych ataków ze strony „zielonych” aktywistów, choć prawda jest taka, że emisja wszystkich podmiotów z branży – w 2024 roku zrealizowano prawie 38 milionów lotów – odpowiada niecałym trzem proc. całkowitej emisji dwutlenku węgla na świecie. Dla porównania: samochody poruszające się po drogach emitują do atmosfery 13 proc. całkowitego CO2, emisja branży tekstylnej odpowiada siedmiu proc. światowej emisji. Dwa razy więcej zanieczyszczeń do atmosfery generuje utylizacja resztek żywności.

– Jesteśmy w przededniu burzy. Staramy się nawigować przez turbulencje, aby osiągnąć cel [zerowej emisji, od red.] – powiedział Guillame Faury, dyrektor generalny Airbusa w czasie szczytu w Tuluzie, zaznaczając, że „świat zmienia się szybko”, a sektor lotniczy musi się szybko dostosować do nowych warunków. Czwarta rewolucja lotnictwa dzieje się na naszych oczach, a przed branżowymi podmiotami – zdaniem szefa francuskiego koncernu – trudny czas, pełen ciężkiej pracy, dzięki której sukces, jaki lotnictwo odnotowało na przestrzeni lat, nie został zamieniony w historyczną porażkę.

Termin „zero” nierealny

Faury podkreślił, że sektor musi zostać zdekarbonizowany, lecz osiągnięcie celu zerowej emisji w roku 2050 roku jest nierealny. – Nie osiągniemy celu „zero” do 2050, gdyż wciąż nie poznaliśmy najlepszego rozwiązania – podkreślił dyrektor generalny Airbusa. Postawiona teza nie może zostać uznana jako kontrowersyjna, albowiem jedyne i szybkie rozwiązanie, które wspiera działania m.in. linii lotniczych w proekologicznej drodze – SAF (ang. zrównoważone paliwo lotnicze), jest niewystarczające. Światowa podaż ekopaliwa, które nie jest neutralną środowiskowo kerozyną, jest śladowa, a koszty zakupu SAF-u są kilkukrotnie wyższe niż w przypadku tradycyjnego paliwa lotniczego.

Szybsze, znacznie łatwiejsze osiągnięcie ambitnego celu byłoby możliwe, gdyby – zdaniem Airbusa – spełnione zostały trzy przesłanki: samoloty były bardziej efektywne napędowo, zmieniony został sposób wytaczania tras lotów i implementacja większej ilości SAF-u była kilkukrotnie tańsza. Z wodorem, który miał być jedną z „najlepszych” opcji do zdekarbonizowania lotnictwa Airbus już się pożegnał. Po pięciu latach okazało się, że samolot napędzany wodorem byłby nie konkurencyjny. – Byłoby źle, gdybyśmy brnęli w wodór – podkreślił Faury.

Kluczowe aspekty

Spełnienie przesłanek ku zeroemisyjności nie zależy wyłącznie od Airbusa czy Boeinga i Embraera, a jest uwarunkowane działaniami podmiotów trzecich. Producenci jednostek napędowych muszą szybciej rozwijać nowe technologie silnikowe – historia pokazuje, że nowe rozwiązania znajdują rynkowe zastosowanie co 15 lat, a jest to obarczone zwiększonymi nakładami finansowymi, więc nie wszyscy producent silników będą skorzy od kolejnych inwestycji wartych setki miliony dolarów.

Uczynienie lotnictwa bardziej „zielonym” możliwe jest przy współpracy z agencjami żeglugi powietrznej. Airbus wskazuje, że możliwe jest wytyczanie tras lotów po linii prostej, a nie „zygzakiem”, lecz spełnienie takiej przesłanki jest niełatwe, gdyż na trasy wielu lotów wpływają stosunki międzynarodowe państw graniczących ze sobą, a zmiana systemu wiązałaby się z utratą przychodów przez wiele agencji, więc wypracowanie kompromisu jest raczej niewykonalne.

Zeroemisyjność za pomocą SAF-u jest jeszcze bardziej złożonym tematem – oprócz niskiej podaży kluczowa jest sfera polityczna. Bez wsparcia finansowego rządów poszczególnych państw, zwiększenie prywatnej produkcji takiego paliwa i jego sprzedaż po cenach analogicznych do tradycyjnej kerozyny jest praktycznie nie możliwa. Zanim cena SAF-u spadnie, to upłynie kilka/kilkanaście lat.

Pionier

Od stworzenia pierwszego pasażerskiego samolotu minęły już 122 lata. Z każdym dniem świat staje się oraz bardziej nowoczesny, a życie łatwiejsze, z tym że przed m.in. sektorem lotniczym najtrudniejszy etap w historii – dekarbonizacja. Cel jest ambitny, lecz trudny w osiągnięciu. Mimo porażki z samolotami o napędzie wodorowym Airbus nie składa broni – koncern z Europy chce poczynić jeszcze większe wysiłki, aby lotnictwo stało się w pełni zrównoważone. – Chcemy być pionierem zrównoważonego lotnictwa. Jest to trudne, ale chcemy być liderem – podkreślił Guillame Faury.

Lotnictwo to ważny element łańcucha globalizacji. Duże bloki muszą przyspieszyć i złączyć wysiłki, aby z „zielonej” agendy się wywiązać, gdyż fragmentaryzacja utrudnia wszystko. Ze szczytu w Tuluzie płynie jedno przesłanie: „zieloną” agendę czeka nowelizacja, a politycy (głównie w Unii Europejskiej) muszą zrozumieć, że tak rygorystyczne podejście do celu „zero” jest zabójcze dla branży lotniczej. Brak zmian w polityce ekologicznej doprowadzi do zapaści sektora, który jest pracodawcą dla setek tysięcy lub nawet milionów osób.